ฮู้สึกเด้อ้าย แค่บ่อยากเว้าให้เฮาผิดใจ
ว่าอ้ายลืมเขาบ่ได้ ว่าอ้ายนั้นยังฮักเขา
บ่คึดบ้ออ้าย ว่าเฮ็ดแบบนี้น้องสิเสียใจ
อ้ายอยากมีโลสองใบ คบซ้อนทั้งน้องกับเขา
เจ็บหลายกว่าที่เป็นอยู่
กะคือฮู้ว่าอ้ายบ่ฮัก อ้ายบ่ฮักแต่บ่บอกกัน
เงียบกลบเกลื่อนกักขังให้ใจน้องทรมาน
จนใจมันฮ้าง จนใจเน่า
เขาคงเป็นกระจกที่อ้ายเซาพก ที่อ้ายนั้นบ่ได้ใช้
แต่เอามาส่องยามใด๋ กะยังเห็นอ้ายยืนหนึ่งในใจของเขา
ต่างกันหลายกับน้อง เป็นฮอดนาฬิกาใส่อยู่แขนเจ้า
ที่อ้ายเบิ่งอยู่ทุกแลงเช้า แต่บ่อาจเฮ็ดให้อ้ายเห็นฮักเฮา
อยู่หม่องเก่า คือจั่งกระจกได้เลย
เจ็บคักเด้อ้าย เหตุการณ์นี้ของลูกผู้หญิง
ที่ต้องฝืนรับความจริง กับการถูกอ้ายสวมเขา
เจ็บหลายกว่าที่เป็นอยู่
กะคือฮู้ว่าอ้ายบ่ฮัก อ้ายบ่ฮักแต่บ่บอกกัน
เงียบกลบเกลื่อนกักขังให้ใจน้องทรมาน
จนใจมันฮ้าง จนใจเน่า
เขาคงเป็นกระจกที่อ้ายเซาพก ที่อ้ายนั้นบ่ได้ใช้
แต่เอามาส่องยามใด๋ กะยังเห็นอ้ายยืนหนึ่งในใจของเขา
ต่างกันหลายกับน้อง เป็นฮอดนาฬิกาใส่อยู่แขนเจ้า
ที่อ้ายเบิ่งอยู่ทุกแลงเช้า แต่บ่อาจเฮ็ดให้อ้ายเห็นฮักเฮา
อยู่หม่องเก่า คือจั่งกระจกได้เลย
เขาคงเป็นกระจกที่อ้ายเซาพก ที่อ้ายนั้นบ่ได้ใช้
แต่เอามาส่องยามใด๋ กะยังเห็นอ้ายยืนหนึ่งในใจของเขา
ต่างกันหลายกับน้อง เป็นฮอดนาฬิกาใส่อยู่แขนเจ้า
ที่อ้ายเบิ่งอยู่ทุกแลงเช้า แต่บ่อาจเฮ็ดให้อ้ายเห็นฮักเฮา
อยู่หม่องเก่า คือจั่งกระจกได้เลย
เป็นได้แค่นาฬิกา บ่อาจหยุดเวลา ให้อ้ายมาฮักได้